Een half jaar geleden kwam ik in aanraking met de Fontys dienst Huisvesting. Samen hebben we het ontwerpproces vorm gegeven rondom de Fire en Wire kamers van BEnT. Middels deze kamers willen wij met onze werknemers het nieuwe werken verkennen. Vanuit het gezamenlijke ontwerpproces is ook een verbinding tot stand gekomen die gericht is op het inhoudelijke deel van het onderwijs.
Deze inhoudelijke verbinding heeft geresulteerd in een ontwerpsessie die door FED is vorm gegeven met daarin een aantal nieuwe methoden die nieuw zijn voor de meeste mensen in het onderwijs. Het was de bedoeling dat de collega’s met elkaar zouden gaan samenwerken waarbij het onderwijs en hun visie daarop centraal zou staan. Vanuit deze opdracht hadden wij bedacht dat het leuk zou zijn om de visie van de toekomst te verbinden aan de huisvesting van de toekomst.
Rond 13:00 uur druppelden alle collega’s binnen en stond men nog wat onwennig bij de deur. Tijdens en na de incheckronde aan de hand van een persoonlijk voorwerp werd de sfeer al wat losser en ontstond er een gezamenlijke energie. Er werden snel drie teams gemaakt welke aan de slag zijn gingen met het ontleden van het huidige Fontys onderwijs. Tijdens de gezamenlijke terugkoppeling viel het mij op hoeveel positieve elementen van ons onderwijs werden benoemd. Doordat ik zelf vaak focus op de onderwijskansen was dit wel een soort “wake up call” waardoor ik weer eens besefte dat we het juiste pad aan het bewandelen zijn met elkaar.
Onderwijs2032 of Fontys2020, waar zitten de verschillen met het huidige onderwijs? Met een toekomstbril zijn de teams aan de slag gegaan met een conceptgame. Ze moesten minimaal 4 concepten benoemen die zij relateren aan het onderwijs van de toekomst. Deze concepten moesten worden gedefinieerd en de verbindingen onderling moesten ook beschreven worden. Na 25 minuten van praten, discussiëren en beslissingen maken had iedereen zijn concept visie op 2032 op tafel liggen.
Direct daarna kreeg met 30 minuten om bij de onderwijsvisie van 2032 de ideale huisvesting te ontwerpen. Doosjes, gekleurd papier, stiften, plakband en andere materialen dienden als bouwmaterialen. Alsof het dagelijkse kost voor ze is kregen de teamleden het voor elkaar om een prototype te ontwerpen wat een logisch gevolg was van de ontworpen visie. Hierna volgden de maximaal 4 minuten durende pitch per team waarbij ik totaal verrast werd door de uitkomsten. Er bleken ware visionairs in de groep te zitten die werkelijk alle bestaande kaders los hadden gelaten en daar zelfs compleet nieuwe begrippen bij hadden bedacht. Kortom….inspirerend voor mijzelf en stof tot nadenken om mijn eigen onderwijsvisie op de toekomst bij te stellen.
Het was erg inspirerend om te zien hoeveel onderwijsvisie er in het team van dienst huisvesting zat en hoe zij dit vertaalden naar totaal vernieuwende huisvesting. Het is ongelooflijk hoeveel kennis en talent wij alleen intern bij Fontys al rond hebben lopen. Door verbindingen die ontstaan middels samenwerkingen verbaas ik mij keer op keer over waartoe co-creaties kunnen leiden. De vraag van Harrie “of hij nu moe mocht zijn” stemde mij vervolgens als ontwerper tevreden. Want zoals een wijs man (Ralf Fleuren) mij nog niet zo lang geleden leerde: je kunt maar aan een ding zien of een sessie goed is, dat is wanneer de deelnemers lekker aan het werk zijn.
jochemgoedhals 